Kasteel Stevensweert
Al in de vroege middeleeuwen kwam het gebied tussen Oude- en Nieuwe Maas via vererving in het bezit van de adellijke familie Van den Bergh. Oswald van den Bergh (1508 - 1546) was heer van Stevensweert. Zijn zoon Willem (1537 - 1586) huwde met Maria van Nassau, zus van Willem van Oranje. Zij bouwden de reeds eerder door de Heren van Pietersheim opgerichte woontoren uit tot een royale burcht met een gracht.
Naderhand werd er een rondeel aangebouwd van waaraf men een uitstekend uitzicht had over de Maas en op die manier de scheepvaart kon controleren. Door het tolrecht kon men, al of niet in natura, tol heffen. Door hun relatie met Oranje beleden zij de protestantse godsdienst.
Detail gravure 1633
Op dit detail van een gravure uit 1633 is mooi te zien hoe het kasteel met zijn robuust rondeel een belangrijk onderdeel vormde in de verdediging van de vesting. De trapgevels op het rondeel werden naderhand aangebracht nadat het kasteel haar verdedigende functie niet meer nodig had. Deze afbeelding speelde een belangrijke rol bij het vaststellen van de exacte ligging en grootte van de eens zo robuuste burcht.
Willem van den Bergh
Willem van den Bergh (IV), heer van Stevensweert, was een zoon van graaf Oswald II van den Bergh (1508-1546) en Elisabeth van Dorth (1505-1545). Hij erfde in 1546 het Land van den Bergh en de heerlijkheid Boxmeer en werd daarmee graaf. Willem IV trouwde op 11 november 1556 te Meurs met Maria van Nassau (1539-1599), de oudste zus van prins Willem van Oranje. Er werden 17 kinderen geboren. Willem IV en zijn zonen speelden een belangrijke rol in de Tachtigjarige Oorlog. De politiek van de Spaanse koning Filips II in de Nederlanden schaadde zijn belangen. Daarenboven viel het vasthouden aan het katholieke geloof niet in goede aarde. Hij tekende samen met 200 andere edelen in 1566 het Smeekschrift der Edelen. Toen de koning adel en burgerij hierop niet tegemoetkwam brak de Tachtigjarige Oorlog uit. Willem van den Bergh bevocht het leger van Filips met wisselend succes. Net als Willem van Oranje vluchtte hij naar Duitsland om aan de Spaanse troepen onder Alva te ontkomen.
Hendrik van den Bergh
Hendrik van den Bergh (Bremen, 1573 – 22 mei 1638), zoon van Willem van den Bergh, heer van Stevensweert en markgraaf van Bergen op Zoom, was een Nederlands militair in Spaanse dienst tijdens de Tachtigjarige Oorlog. Hij was stadhouder van Spaans Opper-Gelre voor de koning van Spanje en opperbevelhebber van de Spaanse Zuidelijke Nederlanden totdat hij door zijn neef Prins Frederik Hendrik in 1628/1629 van verraad beticht werd over zijn rol bij de belegering van Den Bosch .